پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - حمزه زرینی در خانواده ای اصیل کرد و اهل اسلام شهر اما در تهران چشم به جهان گشود. وی فرزند چهارم خانواده است و دو خواهر و دو برادر دارد.  پدرش کشتی گیر بوده است و حمزه نیز مدتی این رشته را دنبال کرد ولی به دلیل بلند قد بودن، این رشته را ادامه نداد. وی به توصیه ی برادرش به سمت والیبال آمد، میتوان گفت کاشف او یک مربی روسی به نام ایوان بوگانیکوف بود و از اولین مربی های وی میتوان به اسماعیل والی و آقای علیزاده اشاره کرد.

نخستین تمرینات خود را در سالن شهدای سعیدیه ی اسلامشهر انجام میداد. والیبالیست های همدوره ای وی بازیکنانی مثل فرهاد نظری افشار، بابایی، نور محمدی، محمد کاظم و ... بودند . اولین باشگاهش " شهرداری اسلامشهر " بوده است . سابقه حضور در باشگاه های تلاش شهریار ، سایپا ، برق تهران ، پیکان ، پگاه اورمیه ، پتروشیمی بندر امام و کاله ی آمل را دارد.

بعد از 6 ماه به توصیه آقای والی توسط ست کویچ به تیم ملی جوانان دعوت شد و در اولین دوره حضورش در اردوی تیم ملی (مسابقات قهرمانی جوانان جهان) بیشتر یک تماشاگر بود. ولی بعد از آن برای مسابقات جهانی هند انتخاب شد که در آن مسابقات در ترکیب اصلی بود . در اوایل پستش " قطر پاسور " بود ولی چون محمد محمد کاظم و محمد سلیمانی در این پست بازی میکردند، پستش را عوض کرد و " قدرتی زن " شد.

بعد از مسابقات جهانی هند، مورد توجه "پارک کی وون " (مربی وقت تیم ملی بزرگسالان ) قرار گرفت و به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد .دانشجوی رشته تربیت بدنی در دانشگاه آزاد اسلامی است . اوقات فراغت خود را باخانواده میگذراند و علاوه برآن،یک مغازه هم دارد. الگوی ورزشی او "جیبا" است و سعی میکند حرکاتش شبیه حرکات این بازیکن باشد. آرزوی ورزشی اش بازی در لیگ های ایتالیا و ترکیه است . آرزوی خودش هم این است که هیچ وقت فراموش نکند ازکجا به کجا رسیده است.

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - سید محمد موسوی عراقی در 31 مرداد 1366 در شهر دزفول به دنیا آمد. وی در تیم های پیکان تهران، پتروشیمی ماهشهر، گیتی پسند اصفهان، کاله ی آمل و متین ورامین سابقه بازی دارد. بزرگترین افتخار موسوی کسب عنوان بهترین مدافع لیگ جهانی 2013 بوده است ؛ آن هم درحالی که تیم ملی ایران تنها در مرحله مقدماتی لیگ جهانی حضور داشته است. سید محمد موسوی به دلیل پسوند خانوادگی که دارد مدت ها همه فکر می کردند که اصالتا عراقی میباشد و حتی در این باب رسانه های عربی به این قضیه دامن زدند تا اینکه وی با بیان اینکه اصالت او اراکی بوده و به سبب مشکلات به دزفول مهاجرت کرده اند و به جای پسوند اراکی ، عراقی به او اطلاق شده است ، به این گمانه زنی ها پایان داد.

پدر محمد موسوی معلم ورزش بوده است و اکنون هم بازنشسته شده و مادرش خانه دار است. محمد موسوی دو خواهر دارد که هر دو والیبالست هستند. وی چهار سال پیش دزفول را به مقصد کرج ترک کرد و در حال حاضر در منطقه عظیمیه کرج زندگی میکند.

محمد موسوی والیبال را از سوم ابتدایی و زیر نظر پدرش شروع کرد . پدرش اولین مربی اش بود. سال ۱۳۷۷ بود که محمد با تیم دانش آموزان خوزستان در مسابقات مینی والیبال کشور در رامسر شرکت کرد ؛ آن موقع کلاس پنجم ابتدایی بود!
ایوان بوگانیکوف یک مربی روس بود که در شکل گیری والیبال محمد نقش به سزایی داشت و اولین مربی حرفه ای اش محسوب میشود. اولین سال حضورش در لیگ برتر با تیم لوله سازی اهواز بود. چند سال پیش که همراه تبم پتروشیمی مقابل پیکان بازی کرد، توجه سرمربی حریف را جلب کرد و قرارداد ۳ ساله با این تیم تهرانی به ثبت رساند.

محمد موسوی جزء معدود بازیکن هایی است که در اکثر مسابقات ، تیم ملی را همراهی کرده است. بهترین خاطره ورزشی اش قرار گرفتن در بین بهترین ها در مسابقات قهرمانی جوانان جهان است که به عنوان بهترین اسپکر مسابقات برگزیده شده بود. حذف تیم ایران در مسابقات آسیایی اندونزی هم تلخ ترین خاطره اش است.

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - شهرام محمودی والیبال را از سن 9 سالگی و مسابقات بین مدارس شروع کرد ؛ تیم های نوجوانان وجوانان پیکان اولین حضور حرفه ای وی در والیبال بوده و اولین دستمزدش را در همان تیم با مبلغ 25 هزار تومان در 15 سالگی اش دریافت کرده است.
اولین تیم سوپرلیگی وی تیم آیدانه ی چالدران یکی از سه نماینده آن روز های استان آذربایجان غربی بود که بعد ازآن هم در تیم های پیکان تهران، پتروشیمی ماهشهر، آلومینیوم هرمزگان وکاله ی آمل سابقه عضویت داشته است ؛ راهنما و مشوق وی در زندگی والیبالی اش برادرش، بهنام محمودی لژیونر سابق والیبال کشورمان بوده است و به گفته ی خود شهرام ، برادرش راه را به او نشان میداده است که چطورتمرین کند و از نظر تجربی و روانی نیز همواره کمک وی بوده است. شهرام محمودی اوقات فراغت خود را بیشتر درخانه و درکنار همسر و خانواده اش میگذراند و همچنین گاهی نیز برای سوارکاری به باشگاه دوستش سری میزند. غذاهای مورد علاقه ی او آبگوشت و قرمه سبزی است و یک فرد احساسی و مهربان است و سعی می کند به دیگران کمک کند. 

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - عادل غلامی، متولد بیستم بهمن ماه سال 1364 در آمل. او والیبال را از سال 79 در آموزشگاه های شهرش آغاز کرد، سال بعد همراه تیم آبفای آمل در سوپر لیگ شرکت کرد و رسما وارد دنیای والیبال شد.
به گفته ی خودش محسن یحیی پور وی را به والیبال معرفی کرد. او سپس به تیم نارنجستان پیوست و در سالهای بعد با تیمهای صنام، پیکان تهران، پگاه اورمیه، سایپا و باشگاه والیبال کاله مازندران همراهی کرد. وی از رده نوجوانان، تیم ملی را همراهی میکند. او همواره قدر دان زحمات پدر و مادرش و همچنین همسر خود است و موفقیت خود را در این رشته وام دارصبر و شکیبایی و همچنین کمک های این عزیزان میداند

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - سعید معروف، متولد مهر ماه 1364 در محله خیابان عطایی اورمیه است. پدرش ارزیاب بانک و مادرش خانه دار است. دایی های او آقایان سید عباسی از والیبالیست های خوب و قدیمی اورمیه هستند. وی به رشته های زیادی سرک کشیده و در برخی از آنها مقام هم آور ده است. نفر سوم دوی صحرا نوردی آذربایجان، قهرمانی بسکتبال و سومی در هندبال مدارس حاصل فعالیت وی در سایر رشته ها است. او دیپلم ریاضی خود را گرفت وبا وجود این که هم دانش آموز خوب و درس خوانی بود و هم به رشته های مهندسی علاقه داشت، برای کسب اطلاعات بیشتر در باره ی تخصص و علا قه ی اصلی اش، یعنی والیبال به تحصیل دررشته ی تربیت بدنی پرداخت. اولین مربی وی آقای"صدری پرور" بوده است. والیبال را از مقاومت اورمیه شروع کرد، سپس در پگاه ، صنام ،استقلال گنبد،سایپا،داماش،کاله آمل و شهرداری اورمیه نیز بازی کرده است.

در سال 80 وارد تیم ملی نوجوانان و سال 84-85 هم رسما عضو تیم ملی بزرگسالان شد. بدترین خاطرات ورزشی اش مصدومیت شدید از ناحیه ی مچ پا در بازی های جوانان جهان و 24 ساعت تب 40 درجه در مسابقات جام باشگاه آسیا با تیم پیکان است. الگوی خاصی در ورزش ندارد ولی همیشه علی دایی را به عنوان یک ورزشکار تحسین میکند. در میان سفر هایی که به کشور های خارجی داشته است، سفر به فیلیپین را هیچوقت فراموش نمیکند! زیرا در آن سفر همه چیز از جمله بیماری و ... وحتی قایق سواری را نیز تجربه کرده است. در باره ی سبک خاص پنجه اش میگوید که هر چه هست،حاصل تمرین و تلاش است و ازکسی الگو نگرفته است. در زندگی اش برای اهدافش سقف تعیین نمیکند. تلاش میکند که وارد هر کاری که میشود بهترین باشد. گاهی آشپزی میکند. اوقات فرات زیادی ندارد ولی اگر وقت کند یا به استخر میرود و یا وقتش را با خانواده میگذراند. زیاد اهل سینمارفتن نیست ولی برنامه های تلوزیونی وبه خصوص برنامه های ورزشی را نگاه میکند. .یکی از آرزو هایش زیارت خانه ی خداست. دوپینگش در ورزش توکل به خداست، البته به گفته ی خودش سعی میکند همیشه قبل از مسابقه، اگر شده حتی چند ثانیه با مادرش صحبت میکند تا انرژی بگیرد. به گفته ی خودش صدای مادرش به او آرامش و انرژی میدهد...

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - امیر غفور در سال 1370 در شهر کاشان دیده به جهان گشود. وی والیبال را از سال 1383 از مدرسه راهنمایی شروع کرد. در مدرسه ی آنها فقط والیبال، هندبال و پینگ پنگ آموزش داده میشد و او مجبور بود انتخاب کند و از میان این رشته ها والیبال را انتخاب کرد. فعالیت او در حد مدارس بود تا اینکه مربی استقلال آمد و او را انتخاب کرد، ولی او به دلیل این که درسش خوب بود قبول نکرد. ولی در تابستان همان سال والیبال را دوباره شروع کرد و اینطور بود که وارد دنیای والیبال شد. به گفته ی خودش والیبال را از زمان بهنام محمودی دنبال میکرد واو را به عنوان یک بازیکن خوب که والیبال ایران را به ایران معرفی کرد میشناسد. امیر غفور یکی از ستاره های والیبال ایران است. او مرد شماره 10 تیم ملی است و توانست در مدت زمان کوتاه به یک ستاره جهانی تبدیل شود. وی در مسابقات انتخابی المپیک در سال ۱۳۹۱ در بازی با ژاپن به عنوان امتیازآورترین بازیکن تیم ملی والیبال مردان ایران معرفی شد.

امیر غفور در ردیف بهترین های والیبال جهان قرار دارد. او در لیگ جهانی سال 2013 در بازی مقابل آلمان به عنوان امتیازآورترین بازیکن شناخته شد و درکل، امتیاز آور ترین بازیکن ایران در لیگ جهانی بود. در مورد مربی های خود میگوید که ست کوویچ خیلی برای او زحمت کشید و والیبالش را مدیون اوست. ولی ولاسکو در میدان بزرگتری به او بها داد. به گفته ی او ولاسکو قبل از این که اورا به تیم ملی بزرگسالان دعوت کند بازی اورا در لیگ و تیم ملی جوانان دیده بود و اعلام کرده بود که به وی اعتماد دارد و مانند دیگر مربیان به دنبال اسم و رسم بازیکن نیست.درباره ی لژیونر شدن میگوید که حتما اگر فرصتش پیش بیاید و مشکل سربازی اش حل بشود. یکی از اهدافش رفتن به اروپا و لیگ های معتبر دنیاست. وی همواره اظهار می دارد که نیمی ازموفقیت هایش رامدیون خانواده اش است. پدرش از همان ابتدای ورودش به والیبال سر تمرین او میرفت و از نزدیک کار او را تماشا میکرد وباعث دلگرمی او میشد. همچنین مادرش نیز زحمات بسیاری برای او کشیده است. در آخر جمله ای از امیر غفور در باره ی خانواده اش: امیدوارم بتوانم یک جوری زحمتهای آنها را جبران کنم، هرچند که نمیشود زحمت پدر و مادر را جبران کرد اما امیدوارم گوشه هایی از آن را جبران کنم...

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - وقتي براي اولين بار فرهاد ظريف در مسابقه هاي ليگ برتر واليبال كشورمان با تيم صنام كه آن زمان به رهبري مصطفي كارخانه هدايت مي شد، به ميدان آمد يكباره تعجب همگان را برانگيخت و اين فكر را در اذهان ایجاد كرد كه اين بازيكن 169 سانتي متري در كجاي واليبال كشورمان قرار خواهد گرفت و اين موضوع بيشتر به يک شوخي مي ماند؛ اما ظريف با جديت و پشتكار از تمام حصارهايي كه ممكن بود او را از آرزوهايش دور كند، گذشت و حالابر سكوي نخست ليبروهاي آسيا خودنمايي مي كند. هنگامی که وی با قد ۱۶۹ وارد عرصه والیبال شد کسی باور نمیکرد که او بتواند کار خاصی انجام دهد اما سر انجام او خود را با بازیهای درخشان به همه ثابت کرد. وی به صراحت میگوید که خیلی ها مسخره اش میکردند ولی او همچنان با پشت کار و البته تشویق های والدینش به کار خود ادامه داد. تا جایی که به تمرین تیم ملی رفت و از ایوان بوگانیکف خواست تا از او تست بگیرد؛ وی ابتدا امتناع کرد ولی وقتی کار خوب فرهاد را دید مجاب شد که او را به عضویت تیم ملی در آورد...

به نظر خود او حضورش در تیم صنام مهم ترین نقش را در هویت ورزشی اش داشته است. او در باره ی این که علاقه ای به لژیونر شدن دارد یا نه میگوید: که در سال 80 هنگامی که برای نوجوانان توپ میزد یکی از بزرگترین شانس های لژیونر شدن را از دست داد، یعنی رد کردن پیشنهاد تیم دینامو ی روسیه. البته بعد از آن هم یکی از تیم های لیگ هلند به وی پیشنهاد داده بود که به دلیل متاهل بودن و این که اجازه ی همراهی همسرش را به وی نمیدادند این پیشنهاد را نیز رد کرده بود. فرهاد معتقد است که به آرزو هایش رسیده است او یک همسر خوب و همچنین یک دختر زیبا به نام ترمه دارد. آرزوی ورزشی او نیز سلامتی همه و موفقیت تیم ملی است...

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران - فرهاد قائمی در سال دوم راهنمایی والیبال را از زمین خاکی و با چند تن از دوستانش شروع کرد. بعد از مدتی با همان دوستان تیم تشکیل دادند و برای مسابقه به جاهای مختلف می رفتند. تا این که فرهاد برای تست دادن در تیم صنام رفت و پذیرفته شد و به عضویت تیم جوانان این باشگاه درآمد. بعد از آن در مسابقات آموزشگاهی در اورمیه به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شد و پس از حدود یک سال به عضویت تیم ملی نوجوانان در آمد. بعد از مسابقات تیم ملی به عضویت تیم استقلال گنبد در آمد، پس از آن بیم بابل و دوباره به مدت دوسال در تیم جواهری حضور داشت، همچنین یک سال در تیم هاوش گنبد و بعد از آن هم در کاله عضویت داشته است. وی دلیل موفقیت خود را داشتن هدف و تمرینات منظم و همچنین مشاور خوب میداند. در زندگی ورزشی الگوی خاصی ندارد و سعی میکند از هر بازیکن نکات مثبتش رابیاموزد.

ولی از نظر شخصیتی به رحمان رئوفی علاقه دارد. او در میان لیگ های مطرح والیبال دنیا از لیگ ایتالیا خوشش می آید. در مسابقات لیگ جهانی هم پیشنهاداتی از طرف همین لیگ داشت که به دلیل مشکل خدمت سربازی نمیتوانست از کشور خارج شود. او در مورد استایل سرویس خود میگوید:دلیل استفاده از آن این است که به این استایل عادت کرده ام و تمرکز بیشتری به من میدهد،به گفته ی او این حالت سرویس زدن ایده ی خود او بوده و از کسی تقلید نمیکند...
در میان والیبالیستان با همه خوب است و لی با مجتبی میرزاجانپور روابط صمیمانه تری دارد. تا به حال در مورد این که  اگر والیبالیست نمیشد چه کاری میخواست انجام دهد فکر نکرده است. به گفته ی خود او وقت آزاد چندانی ندارد ولی سعی میکند در اوقات فراغت خود در کنار خانواده باشد. و در آخر یک جمله از فرهاد: عاشق موزیک، ماشین سواری و اسب سواری هستم...

اطلاعات پایه بازیکن :

عکس بازیکن :

منبع:arefvolleyball

پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران؛ عبدالرضا علیزاده متولد سی ام بهمن 1365 است و در اورمیه، شهر عاشقان والیبال دیده به جهان گشود. وی والیبالش را از همان دوران کودکی و در زمین های خاکی اورمیه آغاز نمود و با حمایت های پدرش کم کم وارد عرصه حرفه ای والیبال شد. او در 17 سالگی به تهران رفت و با تیم جوانان پیکان قهرمان لیگ برتر جوانان ایران شد تا نظر ابراهیم وطن پرست را برای حضور در تیم بزرگسالان پگاه اورمیه جلب کند. عبدالرضا چهار فصل پیاپی در تیم رویایی پگاه اورمیه بازی کرد و شماره 16 محبوب هواداران پرشور ارومی شد. لیبروی محبوب ارومی ها در این سال ها علاوه بر کسب مقام های دوم و سوم لیگ برتر والیبال ایران توانست نظر سرمربی وقت تیم ملی بزرگسالان را نیز جلب کرده و بعداز بازی در تیم های ملی نوجوانان و جوانان پیراهن تیم ملی والیبال بزرگسالان کشورمان را برتن کند.

سال بعد پگاه اورمیه تیم محبوب آذربایجان از تیمداری در لیگ برتر والیبال ایران کنار کشید و فولاد اورمیه جایگزینش در لیگ برتر شد. علیزاده این بار پیراهن آبی تیم فولاد را پوشید و در پایان فصل به همراه این تیم به مقام سومی سوپر لیگ ایران دست یافت. فولاد اورمیه هم بعد از یک سال تیم داری در لیگ برتر والیبال از لیگ کنار کشید و عبدالرضا هم تصمیم به ترک اورمیه گرفت. او یک فصل در تیم تازه تاسیس کاله مازندران بازی کرد و با این تیم شگفتی ساز بازهم سوم لیگ برتر والیبال شد. عبدالرضا علیزاده بعد از ناکامی در هیئت والیبال اورمیه با آمدن ولاسکو از لیست تیم ملی خط خورد تا دو قهرمانی در دو فصل پیاپی با کاله هم موجبات بازگشتش به تیم ملی را فراهم نکند.

علیزاده از بین لیگ های معتبر والیبال جهان به لیگ روسیه علاقه مند است و ستکویچ را مربی مورد علاقه خارجی خود میداند که در دوران جوانی شاگردش در تیم ملی جوانان ایران بوده است. الگوی ورزشی شماره 16 دوست داشتنی اورمیه ای ها سرجیوی برزیلی است که 20 سال در تیم ملی کشورش بازی کرد و به عقیده او بهترین لیبروی تاریخ والیبال جهان سرجیو می باشد.

بهترین مشوق عبدالرضا علیزاده در والیبال پدرش بوده و میرسعید معروف همشهری و هم دوره وی بهترین دوست والیبالی اش می باشد. او در حال حاضر لیبروی تیم والیبال شهرداری اورمیه است و با خداحافظی فرهاد ظریف از تیم ملی امید های بسیاری برای بازگشت به تیم ملی والیبال ایران دارد.

علیزاده اکنون متاهل است و تماشای سریال های کره ای به همراه همسر و دو دخترش سرگرمی مورد علاقه او به شمار می رود.